Η παρούσα κρίση εμπιστοσύνης στη Διακυβέρνηση θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί δομική. Πιστοποιεί δε μια πρωτόγνωρη, μεταπολιτευτικά, κρίση εκπροσώπησης. Το 1/2 του κοινωνικού σώματος (52%) δεν εμπιστεύεται ποτέ (ή σχεδόν ποτέ) τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, ενώ οι 4 στους 10 (40%) τις εμπιστεύονται μόνον περιστασιακά. Η πεποίθηση ότι οι Κυβερνήσεις εξυπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα, είναι καθολική (89%!), ενώ ως προς την υφιστάμενη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, 8 στους 10 πολίτες (77%) θεωρούν, ότι...
το δημόσιο χρήμα διασπαθίζεται. Από την άλλη πλευρά, η αίσθηση της διαφθοράς στο επίπεδο των κυβερνώντων είναι γενικευμένη και διάχυτη, αφού το 78% αποδέχεται την άποψη ότι “στην Κυβέρνηση αρκετοί, ή και όλοι είναι διεφθαρμένοι”, ενώ μόλις το 19% διαπιστώνει περιορισμένη διαφθορά.
Από το συνδυασμό των απαντήσεων στις προηγούμενες τέσσερις ερωτήσεις (εμπιστοσύνη στις Κυβερνήσεις, υπαγωγή των κυβερνήσεων σε οικονομικά συμφέροντα, σπατάλη του δημοσίου χρήματος, αριθμός διεφθαρμένων στην κυβέρνηση) προκύπτει ο λεγόμενος δείκτης εμπιστοσύνης στη Διακυβέρνηση (Government Trust Index), που χρησιμοποιείται διεθνώς για τη μέτρηση των στάσεων του κοινού απέναντί της. (Στην Ελλάδα μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1998, βλ. Μαυρής 1999). Με βάση τον εν λόγω δείκτη, προκύπτει ότι οι αρνητικές στάσεις διακατέχουν σήμερα το 97% (!) των ερωτηθέντων. Επομένως, πρόκειται πλέον για ένδειξη καθολικής απονομιμοποίησης και όχι απλώς «χαμηλής νομιμοποίησης» της Διακυβέρνησης.
Πηγή: Public Issue & Καθημερινή
